Het verlies van een dierbare is een enorme ingrijpende gebeurtenis. Of het nou gaat om een verlies dat enigszins verwacht komt door een ziekte of om een verlies dat je heel onverwacht overkomt, wanneer iemand plotseling uit het leven wordt gerukt, de pijn blijft hetzelfde. Je staat ineens voor een voldongen feit, je dierbare is er niet meer.
We gaan allemaal verschillend om met het verlies van een dierbare. De één trekt zich terug, de ander gaat door alsof er niets is gebeurd, weer een ander vlucht voor de realiteit en gaat bijvoorbeeld drinken. Op welke manier het overlijden heeft plaatsgevonden of hoe je er ook mee omgaat; het besef dat je vader, moeder, man, vrouw, kind, kleinkind, vriend of vriendin er niet meer is en niet meer terugkomt, komt keihard aan.
Pijn en verdriet
Naast de pijn en het verdriet kan een overlijden ook veel andere gemengde gevoelens met zich meebrengen zoals bijvoorbeeld spijt, teleurstelling en boosheid. We blijven achter met vragen waar nooit meer een antwoord op komt of een onbegrip dat niet meer kan worden weggenomen. ‘Had ik nog maar een keer gezegd dat ik van haar hou’. ‘Hij had gezegd dat hij er altijd voor me zou zijn, en nu is hij er niet meer’. ‘Waarom heeft ze me nooit verteld dat zij depressief was?’. Verschillende vragen of gedachten kunnen in je hoofd blijven rondhangen.
Rouwfasen
Bij rouwverwerking doorloop je over het algemeen 5 fasen. Het verloopt echter bij iedereen anders. Sommige mensen slaan fasen over. Anderen blijven heel lang in één fase hangen of gaan twee keer door eenzelfde fase. Het doorlopen van de fasen en de manier van rouwverwerking verschilt per persoon en wordt ook bepaald door eerdere verlieservaringen.
Fase 1: Ontkenning
Deze eerste fase is een periode van weigeren de realiteit onder ogen te zien. Dit is een natuurlijke vorm van zelfbescherming. Het helpt om zelf te bepalen in welk tempo verdriet wordt toegelaten; we laten niet meer binnen we aankunnen.
Fase 2: Boosheid
Als de harde waarheid dan doordringt, is er vaak boosheid. Onder deze boosheid ligt pijn.
Fase 3: Doelen stellen
Veel mensen proberen hun verlies te verwerken door zichzelf doelen te stellen. Dit is de fase waarin mensen vaak dingen helemaal omgooien in hun leven, bv. een wereldreis gaan maken, marathons gaan lopen voor een goed doel of nu echt stoppen met roken.
Fase 4: Verdriet en depressie
Na de ontkenning, de boosheid en het stellen van doelen komt vroeg of laat toch de realiteit binnen. Dit is de fase waarin iemand depressief kan raken, naast al het verdriet en misschien spijt, angst of onzekerheid, met name veroorzaakt door de machteloosheid.
Fase 5: Aanvaarding
Na het doorlopen van alle fasen komt er een tijd van acceptatie, van berusting. Dit is de fase waarin je het verlies een plaats geeft en verder gaat met je leven, met je dierbare in je hart.
Eenzaam proces
Rouwen is vaak een eenzaam proces. Vrienden en familie kunnen betrokken en liefdevol naar je zijn en je steunen waar ze kunnen, maar niemand voelt wat jij voelt. Het steunt je tot een bepaalde hoogte, maar uiteindelijk zul je het tot veelal ‘zelf moeten doen’. En vaak zeggen mensen om je heen dan dat je het ‘een plekje moet geven’, ‘dat je door moet gaan’ en ‘dat je het los moet laten’. Maar zij dragen niet jouw verlies. En hoe doe je dat dan, een plekje geven?
Neem je tijd
Jouw ruimte, jouw rust en jouw grenzen zijn belangrijk. Jij voelt het beste wat goed voor jou is. Een veilige plek om je gevoelens te kunnen uiten is belangrijk. Evenals een luisterend oor wanneer dit nodig is. Maar het allerbelangrijkste is respect voor jouw rouwproces. Iedereen gaat er anders mee om, doorloopt de fasen op zijn of haar manier. Er staat geen bepaalde tijd voor. Dit is een natuurlijk proces wat niet op bevel versneld of vertraagd kan worden. Alles is goed. Het bewust zijn van de ‘algemene’ fasen en het soms stilstaan bij jouw eigen proces, met of zonder begeleiding, helpt om te herkennen en erkennen wat er gebeurt. Neem de tijd die nodig is en vraag hulp als je het even niet alleen kunt.
Wij zijn er
Omdat ook een rouwproces niet te plannen valt, is het belangrijk dat er altijd iemand voor je is als dat nodig is. Als je ‘vastzit’ in je verdriet en de pijn om het verlies van je dierbare. Als je er even niet meer uitkomt en niet weet hoe je je leven weer kunt oppakken. Als je gewoon even een luisterend oor nodig hebt, dat luistert zonder oordeel en goedbedoelde vervelende adviezen. Als je boos bent, spijt hebt of gewoon intens verdrietig bent en je wilt er met iemand over praten. Dan zijn wij er voor jou. Wanneer het jou uitkomt.
Wil graag praten met iemand? Onze consulenten zitten voor je klaar.
[belfabriek-medewerker id=”31″]
[belfabriek-medewerker id=”33″]
[belfabriek-medewerker id=”38″]
[belfabriek-medewerker id=”9″]
[belfabriek-medewerker id=”5″]